zondag 28 april 2013

WBR 300 vanuit Zoetermeer

Gisteren stond het tweede wereld randonneurs brevet van dit jaar op mijn programma.

De 200 km van drie weken geleden was goed gelopen en was in eerste aanzet de stimulans om ook aan de 300 km te starten. Toen afgelopen week ook nog goed weer werd voorspeld voor de zaterdag, heb ik me definitief aangemeld.

Op de vrijdagavond heb ik gesmeerde broodjes, drinken en wat kleding voor noodgevallen alvast in de Quest gedaan, omdat mijn wekker op zaterdagochtend al om 5.00 uur af moest gaan. Ondanks enige spanning heb ik lekker geslapen en normaal ontbeten.
Om 5.40 uur ’s ochtends kroop ik in mijn Quest en rond 6.30 uur was ik bij de fietsclub in Zoetermeer. Mijn stempelkaart en koffiebon lagen al klaar en dus kon ik gelijk een bakkie pakken.

Om stipt 7.00 uur vertrokken we met 11 man vanaf het clubhuis van TV Zoetermeer ’77. De eerste voorrijder ging rechts in plaats van links de track op, na 100 meter waarschuwde hij dat tie nog even thuis een hesje moest halen.
De eerste meters begonnen dus goed, maar na deze valse start ging het rap beter.
De GPS track leidde mij Zoetermeer uit en loodste mij naar de Rotte Meren.
In alle rust reed ik hier alleen langs het water en werd alleen gestoord door een gans die dacht mij aan te moeten vallen. De afmeting van de Quest bracht hem echter al weer snel van dat plan af.
Na de Rotte ging de route door Rotterdam, over de Van Brienenoordbrug en de Noord naar Alblasserdam en Oud Alblas. Hier stond Leo net op tijd klaar om de eerste controlestempel te plaatsen en een flesje drinken en koekje uit te delen.
Na deze eerste stop kwam ik in een groepje met vier wielrenners te fietsen.
Bij Streefkerk draaiden we de dijk op. Uit voorstudie van de track wist ik dat we tot Arnhem op de dijk bleven en omdat de wind tegen was besloot ik kalm aan in het groepje wielrenners mee te blijven rijden. Bij Ameide werd het één van de renners al te zwaar, hij moest hier lossen en ik heb hem niet weer gezien.


In Culemborg stopten we voor de tweede controle en een kop koffie.
Het drietal mederenners bleek wat ongeduldig en was al weer vertrokken toen ik van de WC kwam. Een korte versnelling bleek echter genoeg om weer bij ze te komen.
Net voor Arnhem moest ik even uit de Quest en was ik ze weer kwijt tot aan de volgende controlepost. Deze post zat in een restaurant aan de voet van de Posbank.
Hier kon ik mooi mijn energie aanvullen met een uitsmijter-ham-kaas en twee cola.
Met van huis uit al 190 km op de teller begon ik in mijn eentje aan de klimmen over de Posbank en later over de Grebbeberg. Tot aan Amerongen was het voor mij een zwaar traject, maar vanaf daar liep de route weer over de dijk. Hier kon ik met hogere snelheid dan voorgaande 50 km naar de volgende post in Wijk bij Duurstede fietsen. In de stad was het even zoeken naar de Pizzeria waar ik geen stempel, maar een visitekaartje als controlebewijs kreeg. Ondertussen had ik zitten bedenken hoe laat ik zou kunnen finishen. Met wat goede wil en niet te lange pauzes dacht ik nog wel een respectabele tijd te kunnen zetten. Ondertussen zat ik op een punt van waar ik de rest van de route uit mijn hoofd kende. Nog even één stempelpost in Schoonhoven en dan op naar Zoetermeer. Ik kon mijn snelheid weer opvoeren tot ruim boven de 30 km/u en schoot het laatste traject behoorlijk op. Om 19.30 uur kon ik mijn stempelkaart laten aftekenen aan de finish.

Leo noteerde mijn tijd: 12 uur en 30 minuten.

Enigszins uitgeblust heb ik een uurtje nagepraat met de renners die later binnen kwamen en wat sms-en verzonden naar vrienden en thuisfront.
Uiteindelijk was ik om 21.15 weer thuis en stond er 357 km op mijn teller.

Zou de 400 km dan toch ook gaan lukken?

zondag 14 april 2013

Rondje met de Tandem

Vandaag achterop gezeten op onze rode M5 tandem, met een leuk uitzicht.
We gingen water halen in Alphen a/d Rijn.
Daar via bekende route naar toe gefietst. In de wijk was het even zoeken, maar met GPS er toch gekomen. Met koffie/thee en een broodje wat bij gepraat en Marjolijn liet haar haaksels zien en daarna de vele boekjes die haar geïnsprireerd hebben.
Ik heb haar de magische ring geleerd, zodat ze nog mooier bloemen kan maken voor koninginnedag.
Na vele koppen koffie/thee zijn we uitgezwaaid en gingen we weer op weg naar huis via de route die Lianne Ruud had uitgelegd.
We hebben een lekker stukje gefietst en hebben goed samen gewerkt...