maandag 20 mei 2013

Rondje IJsselmeer zonder WRB vermelding


 
Al enkele weken geleden ben ik begonnen met mijn voorbereidingen op het Wereld Randonneurs Brevet van 400 km.
In aanzet hiertoe heb ik de 200 en 300 km gereden om meer ervaring in het lange afstand fietsen op te doen. Hiervan heb ik geleerd dat regelmatig energierijk eten en veel drinken echt heel belangrijk is om een inzinking onderweg te voorkomen. Daarnaast kreeg ik op mijn eerste lange tocht een tip om magnesiumtabletten toe te voegen aan het water in mijn bidon. Om tijdens de 400 km op alles voorbereid te zijn heb ik deze tabletten en energierepen ingeslagen. Met deze ingrediënten, veel water, wat bruine boterhammen en enkele pakjes drinken zou ik uitdaging aan moeten kunnen.

Enkele dagen voor de start van het WRB400 sloeg echter het weer om en voor de zaterdagnacht werden zelfs noodbuien met veel water voorspeld. Vanaf donderdagochtend heb ik heel vaak het weerbericht geraadpleegd om te zien of het inderdaad zo erg zou worden. Familie en vrienden vroegen zich af of ik echt zou gaan starten, alleen één deelnemende Questrijder was van mening dat het wel mee zou vallen. Op vrijdagochtend heb ik de knoop doorgehakt en mij afgemeld bij de organisatie.

De volgende dag moest ik constateren dat de voorspelde noodbuien uit waren gebleven, baalde ik dat ik niet gestart was, maar was ik ook blij voor diegenen die wel op zaterdag aan het fietsen waren.

Voor de Pinksterzondag werden echter ideale weersvoorspellingen afgegeven en omdat ik alles al compleet voorbereid had, heb ik die dag alsnog het rondje IJsselmeer gefietst.
De originele track had ik al in mijn GPS en aangezien deze vlak langs Gouda liep, kon ik gemakkelijk thuis starten en finishen.

Zondagochtend om 03.30 uur ging mijn wekker en startte mijn fietsdag.
Na een licht ontbijt stapte ik om 04.00 uur in mijn Quest. De eerste 80 km had ik één week eerder gereden tijdens een verkenningstocht. Dit maal stuurde ik echter al om half zes de duinen in. Een hertje maakte zich uit de voeten toen hij mij zag, de vele konijnen in de bermen bekommerden zich niet echt om mijn aanwezigheid. Enkele kilometers verder stonden herten in het ochtendgloren op  een duinpan. Ik dacht een uniek schouwspel te zien maar even later bleek dat de herten ook gewoon op de parkeerplaats in Zandvoort rondliepen en de tuinen van de inwoners aldaar ruïneerden.
Een uur later passeerde ik het eerste controlepunt en hoewel er natuurlijk geen controle meer was, heb ik toch maar een waypoint gemaakt in mijn GPS.
Bij de pont in Velsen hoefde ik maar 3 minuten te wachten en voeren we over met slechts nog drie andere fietsers aan boord. Hierna doorkruiste de route Noord Holland om bij de afsluitdijk te komen. Voor de dijk nam ik een bakkie koffie bij het oorspronkelijk tweede controlepunt, vulde ik mijn ene bidon met water en dronk ik mijn andere bidon met magnesiumwater half leeg.
Met een licht briesje tegen trapte ik in 50 minuten de 30 km lange dijk over. Aan de overkant trakteerde ik mezelf op koffie met appeltaart en markeerde in de GPS het derde controlepunt. Ondertussen was de noordoosten wind aangewakkerd en kon ik dus met wind op de staart van de Quest beginnen aan de terugtocht.
In Friesland was het bewolkt maar droog en lekker rustig op de wegen. Ik kon hier goed opschieten en was om even voor 13.00 uur in Lemmer. In dit dorp lag de controlepost bij de bakker, maar deze was op zondag natuurlijk dicht. Dus ook nu maar weer een waypoint vastgeklikt en doorgereden.
Na een goed uur door de Noordoost Polder fietsen, stond ik in de Flevopolder.
Onderaan de Ketelbrug heb ik mijn bidons bijgevuld met water en nog een shot van mijn magnesiumwater genomen. Hierna liep de route buitendijks langs het IJsselmeer en Markermeer. Een lang stuk van 50 km, dat ik onderbroken heb met een verlate lunchstop bij Aan ut Water in Lelystad, een leuke tent die bij insiders bekend is als 5e controlepunt.
Na het verlaten van de Flevopolder restte nog 75 km tot huis over meer bekend terrein. Door Naarden Vesting, langs controlepunt Het Bulk, door Hilversum, Loosdrecht, Breukelen, de Meije en Bodegraven koerste ik dit laatste traject naar huis.

Met 408 km op de teller stond ik na 15 uur fietsen moe maar voldaan weer thuis in de tuin.

Fietstocht 1e Pinksterdag

Zondag 1e Pinksterdag; waar ga ik eens heen fietsen??
Het is redelijk weer, zon, bewolking en wind. Het is een graad of 18. Lekker weer om te fietsen...
Ik kan zoveel kanten op, Ruud is er niet. Die is vanmorgen vroeg aan de 400km begonnen en dat was me toch iets te ver.
Ik heb mijn spullen verzameld, fiets staat buiten en ga mijn neus achterna. Eerst via de Platteweg richting Hekendorp over de dijk. In de IJssel varen wel boten. Mooi gezicht. Bij Hekendorp krijg ik een sms van Ruud dat hij de Afsluitdijk over is.
Ik fiets verder over de dijk, net voor Oudewater ga ik het smalle fietspad op. Bij tegenliggers kan je elkaar lastig paseren. Een groot zwart paard komt op me af...wat voel ik me klein. Ik stap maar even af om paard en berijdster me voorbij te laten. Ik krijg een bedankje.
Einde fietspad kom ik op een stukje stroopwafeltocht.
Ik ga richting Hogebrug en dan naar de Put en langs de Wierickerschans.
In bodegraven heb ik nog een bezoekje gebracht bij Marina.
Samen op het bankje in de tuin in het zonnetje gezeten en lekker gekletst.
Weer op de fiets gestapt en via Oud-Borft naar via de Tempel naar huis gefietst.

vrijdag 10 mei 2013

Verkenningstocht

Gisteren heb ik me ingeschreven voor het WRB400 “Rondje IJsselmeer” vanuit Zoetermeer. Deze tocht start volgend weekend in nacht van vrijdag op zaterdag en heeft in het eerste deel een lang traject door de duinen. Dit deel zal dan dus in het donker gereden worden en om alvast een beetje bekend te raken met dit traject ben ik vandaag op verkenning gegaan. Hiervoor heb ik dit keer maar de Fujin in plaats van de Quest gepakt. De wind was namelijk zo sterk dat ik bang was om met de Quest (weer) te worden weggeblazen.

Al op circa 4 km na de start bij TV ’77 stuitte ik op een zigzag hekje waar geen Quest doorheen kan. Hier zal ik volgende week een ommetje moeten maken van ongeveer 3 km om weer op de juiste route te komen. Daarna is het in Voorschoten even opletten om op het juiste moment linksaf te slaan en naar de duinen te koersen.

De Wassenaarseslag ligt als eerste leuke heuvel in de route en na de afdaling draait de track bij Hotel Duinoord echt de duinen in. Op de fietspaden tot aan Katwijk waarschuwen keienstroken voor bochten en kruisingen.

In Katwijk heb ik een extra ommetje gemaakt om een voorraad energierepen in te slaan. Tijdens de WRB300 had ik een dipje en dat wil ik met straks met deze repen onder handbereik voorkomen.

Vanaf Katwijk tot Zandvoort ligt verder een goed en makkelijk te rijden traject. Met flinke wind in de rug reed ik hier vandaag 50+. In het donker lijkt me dit een tikkie te snel en zal de handrem er wel op gaan.
Vlak voor Zandvoort belemmerde een tweede hekje de doorgang. Hiernaast ligt echter een strook ongelijk gras waar ik met de Quest door moet kunnen als ik uitstap.

Na Zandvoort volgt de route een pad over de boulevard en langs het Zuid-Kennemerland. Na een rotonde reed ik even verderop Overveen in. Ook hier was het weer even opletten om tijdig linksaf te slaan. Volgende week ligt hier ergens de eerste controle, nu ben ik er straal voorbij gereden.
Ik ben er tijdens deze verkenning dus ook achter gekomen dat het echt nuttig is de routewaypoints als gevarenzone in de GPS te benoemen. Hierdoor waarschuwt het apparaat als ik in de buurt van een belangrijk punt kom.

Vandaag had ik in de buurt van Santpoort opeens door dat ik weer op bekend spoor zat. Vanaf hier had ik gemakshalve namelijk de track van onze Engelandroute in de GPS staan en kon ik eenvoudig tegen de wind in naar huis sturen.

Al met al was het een nuttige verkenning en een heerlijk stuk van 154 km trappen.

zondag 5 mei 2013

Lustrum Stroopwafeltocht

Vandaag hebben we de 5e editie van de stroopwafeltocht gereden met LieverLiggend.
Door promotie en het uitzondelijk mooie weer was de opkomst groot.
Uit alle hoeken van Nederland en zelfs uit Duitsland zijn ligfietsers naar Gouda gekomen.

Velen van hen hebben gehoor gegeven aan de optie bij ons thuis te verzamelen.
Hier hebben we koffie, thee en appeltaartjes genuttigd voordat we naar de start op de markt vertrokken.
Voor de Waag hadden zich inmiddels ook heel wat fietsers en toeschouwers verzameld.
Hier deelde we stroopwafels uit aan 41 deelnemers met verschillende ligfietsen.
Om circa 12.15 uur begonnen we aan de tocht.
In rustig tempo zijn we Gouda uitgereden richting Haastrecht. Vervolgens zijn we na een klein stukje Vlist afgeslagen naar een nieuw fietspad tussen de weilanden van Hoenkoop. Na een moeilijke bocht aan het eind van het pad zijn we met wind mee richting Oudewater gereden. Zo'n 3 km verder zijn we 10 minuten gestopt voor plas en een boterham.
Daarna zijn we via Benschop verder naar het Oosten gereden over een rustige weg met versierde bruggen. Waarschijnlijk niet voor ons opgepimpd, maar om andere feestelijkheden.
Via een smal paadje kwamen we na 30 km bij Restaurant Marnemoende.
Binnen in het restaurant
Hier hadden we gereserveerd voor 40 personen, maar helaas hadden ze een tafel voor slechts 15 personen klaar staan. Ons geduld werd even op de proef gesteld, maar na enige improvisatie van de bediening kon toch iedereen zitten en genieten van een hapje en drankje.
zeg je nee, krijg je er twee...
Na een uur zijn we naar de fietsen gegaan om de tweede helft van de tocht te rijden.
Voordat we hieraan konden beginnen moest er nog wel even een band gewisseld en een touw op een roets gesteld worden.
de langste houten fietsbrug van Europa
Op de terugweg hebben we over mooie boeren wegen gereden. Een enkele drukke oversteek hebben we met begrip van medeweggebruikers veilig kunnen maken.
Langs de Linschoten en andere rand van Oudewater zijn we richting de Reeuwijkse polder gefietst. Met twee andere rijders op kop lag het tempo de laatste 10 km wat hoog en vlak voor het eind kwam achteruit de groep dan toch het verzoek even rustiger aan te doen.
Terug in Gouda hebben we een drankje aangeboden bij ons thuis. Sommige gingen gelijk naar huis, met enkelen hebben we nog wat gedronken op ons terras. Uit alle enthousiaste reacties bleek wel dat iedereen genoten had van de tocht, het mooie weer en de gezelligheid samen.
Helaas moesten wij 's avonds in een mail vernemen dat in het begin van de tocht iemand met pech aan zijn fiets de aansluiting met de groep heeft verloren.
Zo blijkt dat het succes van de stroopwafels ondertussen vraagt om een strakkere organisatie. We zullen proberen om het volgende jaar nog ietsje beter te doen.

Iedereen bedankt voor haar of zijn deelname.
We zien jullie graag terug in Gouda.