Zaterdag 23 februari mocht ik naar Wezep heen en weer fietsen.
Vorige week waren we wat spullen vergeten op ons vakantieadres.
Hoewel ik Petra ervan verdenk dat ze expres wat heeft laten liggen om mij in de fiets te krijgen.
Nou vond ik natuurlijk niet erg, want ik moet de toch de nodige fietskilometers maken.
Om 7.00 uur was ik klaar voor vertrek en Petra zwaaide me uit.
Het beloofde een mooie dag te worden, maar bij ochtendgloren was het koud.
In had me erop gekleed, maar toch wel te veel aangetrokken.
Dus achter in het plassengebied ging er al een vest uit en kon ik gelijk een foto maken van het mooie mistige landschap met de maan.
Bij Woerden kwam de zon als een mooie rode bal op.
Het eerste deel van mijn route ging over wegen die ik goed ken vanuit de tijd dat ik naar Soest fietste.
Met een mooie doorsteek langs Kasteel de Haar.
En een fraaie weg door de bossen van Lage Vuursche.
In Baarn kwam ik langs Spoorzicht, een snackbar vlakbij ons oude huis.
Speciaal voor Petra heb ik deze schaduwselfie gemaakt in de Arkerheempolder.
In deze polder had ik de weg voor mij alleen.
Bij Nijkerk ging ik het water over, om door de Flevopolder noordwaarts langs het meer te kunnen fietsen. Daar merkte ik toch dat ik wind tegen had en mij aardig in moest spannen.
Rond half 12 kwam ik bij de Bruine Beuk aan.
De spullen waar ik voor kwam lagen mooi ingepakt onder een emmer, met als verrassing een flesje water en een doosje Wilhelmina pepermunt.
Bij de buitenkraan kon ik gelijk mijn bidons vullen.
Buit binnen en weer naar huis.
Bij Doornspijk ben ik gestopt voor een lunchpauze.
Een uitsmijter ging er goed in en gaf mij weer wat energie.
Ik had de terugweg over de Veluwe gepland en dat was geen straf met de zon door de bossen.
Ik merkte wel dat het niet geheel vlak was en dat mijn tempo wisselend hoog en laag lag.
Na de Veluwe kwam ik bij Barneveld langs de kippen.
Even later kwam ik door Woudenberg en kon ik de oude route vervolgen van het Paastreffen.
Alleen bij Zeist reed ik iets anders,
Op deze plek in het bos heb ik even pauze gehouden in het zonnetje.
Het laatste stuk moest ik tegen de laagstaande zon inrijden op de dijk bij Hekendorp.
Om half 6 was ik thuis en werd ik verwelkomd door Petra.
Het was een mooie rit en een goede training voor over 2 weken in Boekelo.
