Verrassingsweekend Linschoten

Onze liggers komen weer een keer uit de garage.

We hebben voor ons feestje van onze vrienden een nachtje weg in een B&B in Linschoten gekregen met daarbij een etentje in een goed aangeschreven restaurant ook in Linschoten.

In november hebben we dat al geboekt en dit weekend was het dan alweer zover dat we er heen mochten.

We hadden gezien dat het een mooi weekend zou gaan worden en hebben onze spullen i.p.v. in de auto in de tassen van de fietsen gepakt.

Zo sparen we het milieu, werken we aan onze conditie en hebben we een mini vakantie.

Win-winsituatie. 

Gisteren om half 11 waren we er helemaal klaar voor en het weer deed ook wat er beloofd was.

Er was weinig wind, het was niet koud en de zon was er.

Via Bodegraven waar we vrienden ons nog even van onze sportieve kant lieten zien, zijn we via de Meije gefietst.

Bij de Blauwe Meije zijn we gestopt voor een kop koffie en warme appeltaart.

We hebben dat ons laten smaken.

Daarna zijn we verder gereden naar de Woerdense Verlaat.

Ruud had een rondje bedacht, maar we gingen zo snel dat we nog extra kilometers nodig hadden.

Hierdoor maakte we een lusje richting Wilnis.

We reden langs de Damhekken en zagen in de verte een  onbekende uitkijktoren staan.

Via een smal paadje konden we naar de toren fietsen en tot onze verrassing was daar een restaurant midden in het weiland.

We hebben de toren beklommen en hebben op een picknickbankje ons meegenomen brood opgegeten.

Uitzicht vanaf de toren.

Na de lunch fietsten we richting Harmelen. Onderweg hadden we een mooi uitzicht op Kasteel de Haar en hebben we een fles peren-appelsap gekocht bij Oosterom.

Vanaf Harmelen maakte we nog een klein ommetje langs Montfoort en vanaf het oosten fietsten we Linschoten binnen.

We hebben even gekeken waar het restaurant was en zijn toen door gefietst naar de B&B Louisehoeve.

Hier werden we hartelijk ontvangen door Jaap.

Jaap ging ons voor naar onze kamer Davina.

Onze fietsen gingen in de stal, wij onder de douche en Jaap haalden voor ons een koud biertje.

We dronken ons biertje op ons buitenterras.

Rond 17.00 hadden we nog even zin om onze benen te strekken en Jaap gaf ons het advies om een rondje te maken; het was een leuk rondje langs het landgoed Linschoten.

Na 45 minuten waren we terug en hebben we fietsen klaar laten zetten om naar het restaurant te fietsen.

Met geleende rechtop fietsen gingen we naar het dorp en bij de kerk konden we onze fietsen goed kwijt.

We gingen het restaurant Mette binnen en werden verwelkomt door de vriendelijke gastheer.

Helaas kon hij onze reservering niet vinden en hij vroeg ons even te wachten.

Na een paar minuten had hij het opgelost en konden we plaats nemen aan een tafel bij het raam.

We werden verrast met een driegangenmenu met bij passende wijnen.

Het restaurant liep langzaam vol en het was erg gezellig.

Het restaurant was erg sfeervol, de bedienden waren gastvrij en legden uit welke wijn ze gingen in schenken en wat we voor lekkers op ons bord lag.

We willen best nog een keer terug, wie gaat er mee?

Na het eten konden we voldaan weer met de fiets naar de B&B.

De volgende dag hadden we ons ontbijt om half 10 besteld en Karin kwam de ontbijtmand brengen.

Op onze tafel hebben we ons ontbijt uitgestald en hebben ervan genoten.

We hebben alles opgegeten.

Zo hadden we weer energie om naar huis te fietsen.

Jaap had onze fietsen al uit de stal gehaald en we konden onze spullen in onze tassen stoppen.

Om 11 uur zwaaide Karin en Jaap ons uit.

Ik had wat meegenomen om daar achter te laten.

Ik ben benieuwd wat ze ervan vinden...

We gingen nu via de kortste weg naar huis.

We hadden wind in de rug en het grijze weer, werd vervangen door zon en steeds meer blauwe lucht.

Om iets voor 12 uur waren we thuis en hebben we nog een bakkie gedaan.

Ruud pakte zijn DF en heeft nog een rondje van 50 km gefietst.

Ik was nog even naar Goudasfalt geweest en heb over de rommelmarkt gelopen.

Al met al een heerlijk weekend.

BRM300 Boekelo

Afgelopen weekend hebben Petra en ik in de buurt van Boekelo doorgebracht.

Vrijdagavond zijn we vanuit Gouda naar een Vrienden-Op-De-Fiets adres gereden.

Op enkele kilometers van Boekelo hadden we een erg leuk onderkomen om te overnachten gevonden.

Petra haar fiets en mijn DF mochten in de garage overnachten en wij in een luxe tuinhuis.

Na een kop koffie en thee zijn we hier bijtijds gaan slapen om goed uitgerust aan de volgende dag te kunnen beginnen.

Op zaterdag werd namelijk het 300 km brevet "Oostvaardersplassen" verreden.

 Na een prima ontbijt gingen wij even over achten op weg naar de start van het brevet in Boekelo.

Wolken en enkele zonnestralen wisselden elkaar direct al af, maar Petra wilde vooral de kant van het mooie weer zien.

 Toen wij bij Café De Buren aankwamen stonden er al heel wat fietsers klaar om aan de tocht te beginnen. De stempelkaarten werden uitgedeeld en ieder maakte zich op zijn manier klaar voor de start van de tocht.

Petra had inmiddels onze ligfietsvrienden Hayco en Hanneke gevonden. Zij had namelijk met hen afgesproken om samen leuke dingen te doen terwijl ik onderweg was.

 Om klokslag negen uur mochten we vertrekken en ik kon direct in het voorste groepje van start.

De eerste vier kilometer ging over de weg waar ik net gereden had om bij de start te komen.

 Er was voor de hele dag regen en wind voorspeld en dat was direct al te merken.

Niet lang na de start reden we al met een groepje velomobielen op kop, omdat wij veel minder last van de wind hadden dan de bukfietsers.

Maar ook de diverse velonauten reden ieder hun eigen tempo en daardoor reed ik al snel alleen. 

 Daardoor kon ik dan wel mooi mijn eigen tempo bepalen en lekker opschieten.

Onderweg kwam ik veel bekende plekken tegen, waaronder als eerste het hotel op de Herikerberg.

En in Deventer de kerk voor de bocht naar de brug over de IJssel. 

 Op de brug neem ik even de tijd om een plaatje van de stad te schieten en aan de overkant volg ik een kilometer of vier de dijk.

 Daarna gaat de route westwaarts over de noordelijke helft van de Veluwe.

 

 De routemaker heeft schitterende wegen uitgezocht met voornamelijk asfalt, maar ook langs hele mooie plekken.

Ik merk wel dat het hier niet geheel vlak is, maar dat deert met uitzicht op bos en heide niet. 

 Bij Vierhouten kom ik langs alweer een bekend hotel.

 En in Harderwijk slaan we na molen De Hoop linksaf de Flevopolder in.

 Hier laat de wind zich meer gelden en op de Knardijk moet ik mijn handen echt stevig aan mijn stuur houden.

 De doorgang in de sluis van de Hoge Vaart lijkt smal, maar de DF past er toch goed doorheen.

 Na 120 km kom ik bij de eerste stempelpost en hier kan ik mijn fiets mooi verankeren aan het hetwerk.

Ik ben dan precies vier uur onderweg en gun mezelf een half uur rust en koffie met appeltaart.

Aan de ander kant van de A6 kom ik weer op de Knardijk en kruis ik de sluis van de Lage Vaart.

 Dan ben ik eindelijk bij de Oostvaardersplassen en volgt een rondje om het natuurgebied.

Helaas is het dan gaan regen en valt het uitzicht over het natuurgeied tegen.

Op de Oostvaardersdijk blaast de wind recht van voren op de neus van mijn fiets en kan ik niet harder dan 22 tot 25 km/uur rijden. Dit blijkt nog mee te vallen, want van een groep snelle wielrenners hoor ik later dat zij maar tot de 17 km/uur kwamen.

 Oostwaarts volgt dan eerst een lang traject met de wind schuin van achteren en die wind blaast mij terug naar de Veluwe, waar ik bij Putten weer de bossen in fiets.

Het is dan inmiddels weer droog en dat bijft het ook de rest van de dag.

Bij Putten is het nog vroeg dus ik kies de route recht door het bos en hoef slechts enkele afgewaaide takken te omzeilen

Na de bossen kom ik langs een bekende chinees in de Harskamp en even later bij de stempelpost in Otterlo.

Ik heb dan 207 km gefiets en ben zeven en half uur onderweg.

Ook hier gun ik mezelf weer een half uur rust en ditmaal nuttig ik daar een cola en bospaddestoelensoep bij.

 Op ongeveer 20 km vanaf mijn pauzeplek kom ik bij de toegangsweg naar de Posbank.

De week tevoren had ik zo mijn twijfels over deze extra uitdaging, maar ik ga hem toch aan.

Langzaam kruip ik  met mijn DF de hellingen op en wordt dan beloond met heel mooie uitzichten die in het schemer van de avond niet op een foto zijn vast te leggen.

Na de heuvels volgt een stukje langs de IJssel en een oversteek bij Zutphen.

Kort daarna rij ik Vorden binnen en moet ik een derde stempel zien te bemachtigen.

Ik stap de Herberg in de Dorpstraat binnen en heb zo'n idee dat ik daar ook wel eens eerder ben geweest.

Aan de bar krijg ik de begeerde aantekening op mij stempelkaart.

Ik neem hier nog een bak koffie en kom al met al een kwartier bij van de beklimming van de Posbank.

Inmiddels is het wel echt donker geworden en moet ik de laatste 44 km met licht aan rijden.

De route volgt dan ook nog veelal wegen zonder straatverlichting en ik knal beide koplampen van de DF aan om de gehele weg in de schijnwerpers te kunnen zetten.

Door het donker en de vermoeidheid gaat het dan niet zo snel meer en over de laatste 44 km doe ik nog 1 uur en 40 minuten.

Na 12:20 uur ben ik weer bij De Buren in Boekelo en lever ik mijn stempelkaart in.

Petra is daar voor de gezelligheid ook weer heen gekomen en samen drinken we nog wat.

Ik hoor dat zij ook een leuke dag heeft gehad en dus hebben we ons allebei prima vermaakt.

Daarna fietsen we kalm aan naar ons logeeradres waar we na een kop thee snel het bed in duiken.

Na een lange nacht ben ik de volgende ochtend weer redelijk bijgekomen.

We worden in de watten gelegd met een uitstekend ontbijt en keren dan huiswaarts.

Al met al kijken we weer terug op een leuk en geslaagd weekend.