zondag 11 september 2016

Rondje IJsselmeer

<Dag 1>
Alweer enige maanden geleden hebben Douwe, Pim en ik een datum geprikt voor een fietsrondje om het IJsselmeer.
Ik heb geprobeerd een goede route in elkaar te zetten en we hebben een onderkomen gereserveerd bij een adres uit het Vrienden Op De Fiets boek.
Gisteren was het dan zover en konden we beginnen aan onze uitdaging.
Helaas moet Douwe door een blessure al voor vertrek afhaken en zullen Pim en ik de rit met z’n tweeën gaan maken.
We hebben afgesproken beide om half acht uit huis te vertrekken en elkaar voor de start te treffen in Bodegraven.
Ik ben er iets eerder dan Pim die al in de eerste kilometers moet omrijden door een wegblokkade.
We vertrekken om 8 uur vanaf onze startplek en moeten eerste een eind fietsen om bij het IJsselmeer / Markermeer te komen.
We rijden de gehele Meije door en steken via de Woerdense Verlaat door naar Wilnis.
Vanaf daar rijden we door voor ons al wat minder bekend gebied naar Vinkeveen en Baambrugge.
Via een doorsteekje komen we bij het Amsterdam Rijnkanaal en dan kunnen we in een rechte lijn strak noordwaarts.
We schampen Amsterdam via de groenstrook langs IJburg en over de Enneüs Heermabrug en Schellingwouderbrug belandden we in de polder van Gouwsloot.
We hebben de weg voor ons alleen en we verbazen we ons over het natuurschoon zo vlak naast de grote stad.
Uiteindelijk komen we aan het eind van de polder op de dijk van het Markermeer en even later in Monnickendam.
Hier heb ik onze koffiestop gepland, maar de tent die ik uitgekozen had zit buiten vol.
We strijken daarom neer op het terras van De Waegh voor koffie en appeltaart.
De flinke punt taart is een kleine maaltijd en dat blijkt later ook wel als we moeten afrekenen.
In het volgende etappedeel laten we Volendam rechts liggen en snijden we de neus van Noord Holland af via Zwaagdijk West en Oost.
Bij Medemblik komen we langs het IJsselmeer uit en brengen we een groet aan Lely.
Een enthousiast wielrenner snelt voor ons uit en dat roept onvermijdelijk het RIS op.
Pim weet dat hij kilometers lang de weg kan blijven volgen en gaat voorop rijden.
Tandje voor tandje schakelen we op en verhogen we onze snelheid.
Vriend de wielrenner vervaagd in onze spiegels en wij speren noordwaarts.
Ik vind het prima want de lunch in Medemblik hebben we overgeslagen voor een hap in Den Oever.
En hoe sneller wij rijden, hoe eerder we bij onze lunchplek zijn.
Aan de haven van Den Oever vinden we een mooi plekje op het terras van Basalt.
We bestellen cola’s en lekkerbekken en dat gaat er prima in.
Na dit rustmoment zijn we klaar voor de overtocht van de Afsluitdijk.
Pim is op voorhand benieuwd hoe lang het fietsen is naar de overkant en waarschijnlijk is dat de reden waarom we in vrij hoog tempo over de dijk rijden.
Vanaf de Stevin sluizen tot de Lorentz sluizen klokken we 45 minuten.
Aan het eind van de dijk slaan we rechtsaf en draaien we tegen de wind in.
Onderlangs de Friese dijk gaat het daarom na 175 km opeens zo snel niet meer.
We fietsen door Makkum, Gaast en Workum en verlaten dan het IJsselmeergebied omdat we in Heeg moeten uitkomen.
Pim uit hier kreten van herkenning, omdat hij onlangs met zijn camper in de buurt heeft gestaan.
Onze route is een bijna rechte lijn van Workum naar Heeg, maar heeft daarom wel een fietspontje.
Door het mooie weer is het druk bij de pont en wij passen er nog maar net bij.
Pas aan de overkant moeten we betalen en de pontoma heeft onderwijl bedacht dat ze voor een dubbeltarief kan rekenen.
We kunnen er wel om lachen en gunnen de dame haar extra inkomsten.
Om kwart over vier staan we voor ons logeeradres en dat is ruim eerder dan ik had ingeschat.
Onze gastvrouw en gastheer zijn in de tuin, ontvangen ons hartelijk en maken ons wegwijs in het huis.
De velomobielen gaan in de garage en wij onder de douche en in frisse kleding.
Het dorp is op loopafstand en door het mooie weer gezellig druk bevolkt met voornamelijk watersporters.
We vinden er een heerlijk plekje op het terras van Jonas In Den Walvis, genieten van een paar biertjes en  van de dagaanbieding met varkenshaassaté, friet en salade.
Een verdere verkenning van het kleine dorp duurt niet lang en voor het slapen hangen we daarom nog maar wat in onze VODF waar we de hele bovenverdieping inclusief keukentje voor ons zelf hebben.

<DAG 2>

De volgende morgen piept mijn wekker om zeven uur, want we hebben afgesproken om half acht te ontbijten.

Dit ontbijt is zeer riant en we kunnen ons goed vol eten voor onze tweede fietsdag.
Om kwart over acht kruipen we alweer in onze Velo’s en beginnen we in rustig tempo aan onze rit huiswaarts.
Het is licht bewolkt en de Friesland is nog niet ontwaakt dus we hebben ruim baan voor ons alleen.
Via een ommetje door Woudsend en Balk komen we in Lemmer weer bij het IJsselmeer.
Aan de andere kant van het dorp draaien we net na gemaal Buma het buitendijkse fietspad op.
De wind is ’s nachts gedraaid en dus hebben we ook vandaag meewind.
Hierdoor kan ons tempo omhoog en schieten we lekker op tot we op meerder kuddes schapen stuiten.
Het lijkt mij niet verstandig vol gas langs deze dieren te stuiven en ik rem terug tot matige snelheid.
 
De schapen maken zich kriskras voor ons uit de voeten, maar wij moeten wel door de uitwerpselen van de dieren glibberen en de stank ons laten welgevallen.
Het pad brengt ons in Urk en uit voorbereidend speurwerk op internet weet ik dat hier wel één café open moet zijn.
Als we voor De Kaap staan zien we dat er inderdaad mensen binnen aan de koffie zitten.
De oude dame die de koffie schenkt zegt dat ze open is omdat ze er tocht was, maar ik heb zo’n idee dat ze dat elke week zegt.
Even na Urk fietsen we over de Ketelbrug Flevoland in en als we onder de brug door de Noordermeerdijk opdraaien zien we opeens twee Questen voor ons op het fietspad staan.
Het is een Velostel uit Lelystad en ze zagen ons in hun spiegels.
We stoppen, maken een praatje met hen en met een toevallig passerende rechtop fietser, die van ons ook wat foto’s maakt.
Dan kunnen we doorstomen naar Almere met de wind nog steeds op onze staart.
In een uur en driekwartier hebben we de hele kustlijn van Flevoland gezien en ploffen we neer op het terras van Poort Dok.
Ook hier nuttigen we weer cola’s om ons suikertekort aan te vullen, maar dit maal vergezeld van uitsmijters ham-kaas.
 
We rustten bijna een uur en maken ons dan op voor het laatste deel van onze tocht.
Aan de overkant van de Hollandse Brug gaan we de mist in omdat er een weg is afgesloten.
We fietsen eerst naar Naarden Vesting en dan weer terug naar mijn route, een extra lusje van een goede 10 km.
Eenmaal weer op de track is het makkelijk het spoor verder te volgen.
Eerst nog door een ons minder bekend stukje Nederland, dan langs de Vecht over wegen waar ik al een paar keer gefietst heb.
Bij Breukelen verlaten we de Vecht en worden wegen en paden nog bekender.
De GPS hoeft ons de weg niet meer te wijzen en dient alleen als opslag voor de routedata.
Via Kockengen, Kamerik, Woerden en Nieuwerbrug rijden we naar Bodegraven.
Vanaf hier fietst Pim naar Boskoop en ik naar Gouda.
Om vijf uur sta ik moe en voldaan weer thuis in de tuin.
Het Rondje IJsselmeer in goed gezelschap van Pim en met fantastisch weer is er één die voor herhaling vatbaar is.
 

zondag 4 september 2016

Mini rondje

Vandaag de eerste zondag van september.
Met veel wind en af en toe een spetter gingen we richting de Waag.
We waren er op tijd en er waren nog geen andere ligges. Er was markt. Ik had geen zin om te wachten en liep even een rondje over de markt.
Om 12 uur kwam ik weer bij Ruud, maar er waren nog geen andere liggers bij gekomen.
Met zijn tweeën hadden we alle zeggenschap waar we heen gingen fietsen. 

Het werd een mini rondje over de Twaalfmorgen en langs de surfplas, waar de surfers heerlijk konden planeren.
Met 22 km waren we weer thuis.

zondag 21 augustus 2016

Liever Liggend Gouda 7 augustus 2016

In deze vakantiemaand is de opkomst voor de maandelijkse rit met de liggende fietsers uit Gouda en omstreken meestal laag. Maar niet deze keer. Met 8 fietsers gingen we op pad. Twee nieuwelingen, alle twee luisterend naar de naam Andre en beide in een dichte driewieler. De ene in een aluminium Allweder8 en de andere in een witte carbon Quest. Drie roeifietsers waren van de partij en drie liggers met een “gewone” ketting. Jan Blonk stelde een route voor die snel door iedereen omarmd werd.
 
 
We reden het Goudse centrum uit richting Het Beijersche, Berkenwoude en Krimpen a/d Lek. De pont over naar Kinderdijk en Alblasserdam, in Oud Albas werd bij Brasserie de Krom de gebruikelijk koffie en appeltaart geconsumeerd. Via Bleskengraaf en Gouderiaan maakte we bij Schoonhoven opnieuw de wateroversteek richting Vlist. Daar viel de groep uiteen om ieders zijnsweegs weer te gaan. Op een paar spettertjes na was het een droge rit met wisselende bewolking en was het frisser dan verwacht. Maar dat kon de pret niet drukken. Het gereden rondje was ongeveer 65 kilometer plus de afstand die de meesten nog nodig hadden om thuis te komen. Kortom een hele plezierige zondagmiddag.

zondag 3 juli 2016

LieverLiggend juli

Van te voren even de fiets in orde maken, daarna weer even in zijn hok. Om kwart voor 12 is het droog. Ruud fiets alvast naar de markt, Petra volgt lopend.
Op de markt zijn er toch wat andere liggers die het erop wagen.
Om 12 uur vertrekken ze richting Wassenaar/Katwijk.
Petra heeft wat door Gouda gelopen en is daarna weer naar huis gegaan om met haar project verder te gaan in het zonnetje!
Thuis vertelde Ruud dat hij reacties had gehad; hij had namelijk geen uitnodiging gestuurd om mee te rijden de eerste zondag van de maand.
Iemands zijn vrouw had een opmerking gemaakt; je hebt geen mail gehad, dus is het toch niet?

maandag 16 mei 2016

Retourtje Eibergen

Het is zaterdagochtend 14 mei 6.00 uur en de wekker staat te piepen.
Vandaag niet zoals gebruikelijk voor een zwemtraining, maar voor een vroege start van een bijzondere tweedaagse fietstocht.
Ik rol uit bed direct mijn fietskleding in en werk in de badkamer mijn ochtendritueel af.
Daarna klop ik op de deur van de studeerkamer om Erwin, die bij ons heeft gelogeerd, in te seinen dat hij mijn voorbeeld kan gaan volgen.
Hij is hier wat sneller mee en al snel beneden in de woonkamer.
We gaan aan tafel voor een stevig ontbijt en smeren ook wat boterhammen voor onderweg.
Om kwart voor zeven zie ik Henri op de parkeerplaats zijn Raptobike van de auto halen.
Hij is mooi op tijd en kan onder het genot van een bak koffie nog even wennen aan het idee dat hij als enige open ligger een uitdaging aangaat met vier Velo’s.
Even na zeven uur komt Pim binnenvallen en ook voor hem is er nog een bak koffie.
Douwe, die een paar honderd meter achter ons woont, meldt zich als laatste gereed voor de start.
 Met twee Questen, een Strada, een Mango en een Raptobike gaan we op pad voor een retourtje naar Eibergen.
Petra legt ons nog vast op een plaatje en dan trappen we de straat uit.
Al in het plassengebied voelen we wat druppels op ons hoofd, maar gelukkig spettert het slechts een paar minuten.
We fietsen door Hekendorp, Oudewater, Polsbroekerdam, Lopik, Uitweg en Lopikerkapel naar de Lek en steken via de brug van Vianen het water over.
De wind is ons gunstig gezind en stuwt ons voort over de dijk richting Everdingen, Culemborg en Ravenswaaij. Relaxed zoeven we hier voorbij en genieten we van de uitzichten over het water en de polder.
 Via de Prinses Marijkesluis komen we aan de noordkant van het Amsterdam Rijnkanaal en via een vrijwel rechte lijn kunnen we hier langs naar de Waal koersen.
Halverwege het kanaal rijden we het terrein van de Batouwe op voor een korte pauze.
De golfers kijken bewonderd en verbaasd naar onze fietsen en verwachten zeker dat we onze clubs tevoorschijn halen. Dat is zeker niet het geval, want wij willen alleen koffie/thee en appeltaart.
Een vriendelijke en geïnteresseerde uitbater zorgt dat dit dik in orde komt.

Als we weer verder gaan staat op onze tellers een afstand van 65 km en een gemiddelde van 28,5 km per uur. Helaas herhaalt de natuur zijn grillen en ook de start na de pauze begint met een paar minuten nattigheid.
 
Bij Den Akker komen we op de dijk langs de Waal en met nog altijd wind in mee rollen we hier ook in goed tempo door. We stuiven langs IJzendoorn, Ochten, Dodewaard en Oosterhout naar Lent en gaan hier via de Waalbrug naar de zuidoever van de rivier. Via een korte slinger door Nijmegen komen we in de prachtige Ooijpolder. Naar links kijken we uit over het water en aan de rechter zijde kijken we op tegen de heuvels.
 
Een halve kilometer voor de grens stoppen we in Millingen aan de Rijn bij De Gelderse Poort voor een lunch. Vier pannenkoeken en een uitsmijter verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Bij het afrekenen vertellen we de serveerster dat we nog een stukje van 65 km gaan fietsen. Dat lijkt haar wel te overzien, maar als we daarna melden dat we al 125 km gehad hebben haakt ze toch af.

We fietsen verder langs het water dat nu de Rijn heet en zien aan witte kentekenplaten dat we al in Duitsland zijn. Bij Emmerich gaan we via de tuibrug weer over en rijden we in noordelijke richting terug naar Nederland. Bij ’s-Heerenberg passeren we in de regen de grens en is het even goed opletten als het Duitse fietspad plots stopt en wij de weg op moeten.
 
Wij fietsen nu in noordoostelijke richting en komen langs Zeddam, Terborg, Varsseveld, Ziewent en Beltrum. Op dit deel van de tocht worden we verrast door enkele stevige regenbuien en een harde hagelbui met zware windstoten en moeten een paar keer schuilen.
Ondertussen herken ik de omgeving van eerdere vakantie en met de schuimkap op de Quest let ik niet goed op de GPS. Hierdoor maken we een klein lusje door Groenlo en vandaaruit volgen we de weg naar Eibergen.

Na één keer keren in de straat vinden we ons Vrienden Op De Fiets logeeradres.
We worden allerhartelijkst ontvangen. Onze fietsen mogen in de garage en wij krijgen direct koffie/thee en gevulde koek toebedeeld. Na een gezellige kennismaking met onze gastheer en gastvrouw krijgen we een rondleiding door het huis. Douwe en Erwin delen een kamer en verder hebben wij ieder ons eigen kamer. We frissen ons op onder de douche en wandelen daarna naar de chinees aan de overkant van de weg. De tapasoptie oogt verleidelijk, maar we kiezen toch ieder een gerecht naar eigen keuze. Uiteraard nemen we er een biertje bij om het geheel goed door te spoelen. En tweede biertje wordt wel moeilijker omdat het restaurant maar een paar glazen in ons formaat heeft. Met een beetje doordrinken lukt het toch en voldaan tikken we de rekening af.
Op ons gastadres krijgen we nog een afzakkertje aangeboden ter afsluiting van de avond.
Zoveel verwennerij heb ik nog niet eerder meegemaakt bij een VODF adres.
 
 
De volgende ochtend worden we verrast door een rijkelijk gedekte ontbijttafel.
De laten het ons goed smaken en slaan ook het aanbod proviand voor onderweg te pakken niet af.
Even voor negen uur trekken we onze fietsen weer uit de garage om te beginnen aan onze terugreis.

We zijn Eibergen echter nog niet uit of het begint al te regenen. De schuimkappen gaan op de Velo’s en Henri moet afzien op zijn open fiets. Ondanks dat onze gastheer ons waarschuwde voor wegversperringen in Haarlo rijden we toch recht op dit dorp af. Route is immers route en daar moet je niet te veel van afwijken. We stappen uit bij de werkzaamheden en lopen enkele meters door de wegafzetting. Daarna sturen we weer verder langs Geesteren, Lochem, Laren, Harfsen, Joppe en Epse naar Deventer.
 Na een stuurfout van mij en nog een keer keren vinden we de brug over de IJssel. Vanaf de brug volgen we de weg langs Twello naar Teuge. Hier nemen we de moeite om een kilometer om te rijden, zodat we in het restaurant van het vliegveld koffie/thee kunnen drinken. Vanachter het raam zien we vliegtuigen opstijgen en dalen, parachutisten naar beneden vallen en donkere wolken samenpakken. Als de regen uit deze wolken op is gaan we weer verder.

 We fietsen dwars door Apeldoorn en komen aan de andere kant in het bosgebied van de Veluwe. We klimmen eerst omhoog en krijgen dan een lange afdaling richting Kootwijk en de Harskamp.
 Ik kan het niet laten even aan te zetten en trap een stukje stevig door .
Pim en Erwin volgen mij en als we even later stoppen om op Henri en Douwe te wachten zie ik aan hun gezichten dat zij het ook leuk vonden even hard over de asfaltweg door het bos te scheuren.
Nu we toch stilstaan en zelfs de zon schijnt eten we gelijk maar de broodjes die we mee hebben genomen. Een ietsje uitgerust koersen we weer verder naar Barneveld, Scherpenzeel, Woudenberg,  Zeist en Bunnik. We fietsen door open poldergebied en de stevige wind tegen vraag de nodige inspanning om het tempo er enigszins in te houden. In Bunnik krijgen we een ijsje van Erwin. Dat lijkt wat vreemd met een buitentemperatuur van ongeveer 12 graden maar is wel erg lekker.
 Vanuit Bunnik rest ons nog een goede 40 km naar huis. Tegen de steeds harder wordende wind proberen we toch zoveel mogelijk op souplesse vooruit te komen.
 Na bijna twee dagen fietsen valt dat niet mee, maar met enig doorzetten weten we ook Nieuwegein, Montfoort, Oudewater en uiteindelijk Gouda te bereiken. Moe maar voldaan stoppen we naast ons huis en de door Petra opgehangen letters ‘welkom’ toveren een lach op ons gezicht. Pim en Douwe fietsen na een kort afscheid door naar huis. Henri en Erwin blijven nog even en krijgen pannenkoekentaart die Petra voor ons heeft gemaakt. Daarna gaan ook zij huiswaarts en kan ik mijn spullen opruimen en mezelf opfrissen.

Terugkijkend op de dagen hebben we een hele mooie tocht volbracht en volgens mij allemaal genoten van de uitdaging, waarbij we in totaal een ronde van 358 km vanuit Gouda hebben gereden.

Erwin, Henri, Pim, Douwe… bedankt voor jullie gezelschap.