Snelle Questrondjes

Na de Liever Liggend tocht van september, waarin ik veel bijval kreeg op een voorstel met de Questen nog even een stuk je hard te rijden, is spontaan het idee ontstaan om een aantal zondagochtenden te reserveren voor snelle Questrondjes.

Om te kunnen profiteren van de rust op de weg op de zondagmorgen is de start van deze rondjes om 9 uur ’s ochtend in het plan opgenomen.

Op 20 september hebben Douwe en ik een eerste snelle tocht gemaakt. Hierbij hadden we onszelf als uitdaging gesteld te proberen 100 km in drie uur te rijden.
Met een uitgekiende route in de GPS hebben we een track gevolgd langs Boskoop, Alpen a/d Rijn, Ter Aar, Leimuiden, Amstelhoek, Vinkeveen, Breukelen, Kockengen, Harmelen, Montfoort, Polsbroek en de Vlist. Na 1 uur stond er 34 km op onze teller en na 2 hadden we al 66 km afgelegd. Daarna begonnen de meters te tellen en reden we bovendien nog een wegopenbreking in. Met de 100 km finish ter hoogte van het zwembad van Haastrecht in zicht wilde ik mijn poging nog niet staken. De laatste 14 km ging ik daarom volg gas en zo lukte het toch de uitdaging te winnen. Douwe kwam enkele minuten later bij onze denkbeeldige finish en daarna zijn we rustig aan samen huiswaarts gefietst.

Vandaag hebben we ronde twee in onze agenda’s staan. Douwe heeft zich voorgaande rit iets geforceerd en ook van de week nog iets te enthousiast op tempo getrapt. Helaas moet hij afzeggen en kan hij niet met zijn Quest op pad op deze zonovergoten dag.

Vanmorgen is het fris en aangezien ik nu alleen op pad ga, kan ik makkelijk een half uurtje later vertrekken. Ik heb mezelf beloofd het niet te gek te maken en lekker relaxed te genieten van het mooie weer.
Via Reeuwijk-Dorp fiets ik naar Zwammerdam. Langs de Oude Rijn wil ik doorsteken naar de Meije.
Ik weet dat de weg afgesloten is, maar van zwemmaatjes heb ik gehoord dat je er met de fiets wel door kunt. Dat kan inderdaad maar de heren wegbeheerders hebben het niet gemakkelijk gemaakt. Er staan tot tweemaal toe obstakels waar ik alleen met heen- en weer steken door kom.
Na de hindernissen kom ik in de Meije. De lage zonnestralen door de polder, de herfstkleuren en het karakteristieke plaatje met Pietje Potlood maken het een feest om hier te rijden.
Aan het eind van de slingerweg is het een uur later en ben ik 30 km verder. Zelfs relaxed schiet het dus aardig op.

Na de Meije kruis ik via de Woerdense Verlaat en Wilnis naar Vinkeveen. Hier kies ik er voor om verder door te fietsen naar Baambrugge en Abcoude. In het dorp is het even opletten, maar via de Stationsstraat weet ik op de weg langs de Gein te komen. Wederom rij ik langs een prachtig
Daarna komt er een stuk om even lekker op te schieten. Op het fietspad langs de N236 en de N524 rij ik naar Hilversum. Het gaat met goed constant tempo en na 2 uur staat er 60 km op de teller.
Vanaf de provinciale weg toetert een dikke Audi en de inzittenden zwaaien. Ik wist niet dat ik hier ook mensen kende, maar zwaai toch maar vrolijk terug.

De doorsteek door Hilversum is altijd lastig en ook vandaag gaat het weer niet als gepland. Ik mis een afslag en moet via wat smallere straatjes terug naar mijn route. Via de Hoge Larenseweg (Waar ken ik die straat van?) lukt het om in rechte lijn naar Laren te komen. Via enkele slalom acties kom ik vlak in de buurt van kasteel Groeneveld. Hier zou ik Petra met wat vriendinnen kunnen treffen, maar ik ben veel te vroeg en fiets lekker door. Om even de herfst in het bos te kunnen opsnuiven koers in naar Lage Vuursche. Het fietspad naar het dorp is te toeristisch en ik kies hier voor de weg. Hier is te merken dat het heuvelafwaarts gaat en met geringe inspanning kan ik de teller op 53 km/uur krijgen.
Voor het dorp rem ik af en tuur ik is wat in het rond naar alle dagjesmensen en naar de mooie kleuren in het bos.
 Ik ben nu 3 uur onderweg, maar door de zwerftocht in Hilversum niet verder dan 87 km.

Na het toeristische Lage Vuursche kom ik op mijn oude woonwerkroute van en naar Soest. De GPS kan eigenlijk wel uit, want de rest van de route ken ik uit mijn hoofd; Maartensdijk, Westbroek, Maarssen, Vleuten, Woerden, Driebruggen, Gouda. Er is niet veel veranderd en terwijl ik het bekende traject volg peuzel ik mijn boterhammen op. Een groepje wielrenners laat ik voorbij sjezen, maar als mijn brood op is zet ik toch maar de achtervolging in. In de slipstream van de mannen kan ik nog een stukje met gemak een wat hoger tempo rijden.

Na 5 uur fietsen sta ik weer thuis in de tuin en kijk ik terug op een hele mooie tocht van 136 km.
En volgende keer fietsen we wat mij betreft weer met twee of meer Questen een zondags rondje.