Afgelopen weekend hebben Petra en ik in de buurt van Boekelo doorgebracht.
Vrijdagavond zijn we vanuit Gouda naar een Vrienden-Op-De-Fiets adres gereden.
Op enkele kilometers van Boekelo hadden we een erg leuk onderkomen om te overnachten gevonden.
Petra haar fiets en mijn DF mochten in de garage overnachten en wij in een luxe tuinhuis.
Na een kop koffie en thee zijn we hier bijtijds gaan slapen om goed uitgerust aan de volgende dag te kunnen beginnen.
Op zaterdag werd namelijk het 300 km brevet "Oostvaardersplassen" verreden.
Na een prima ontbijt gingen wij even over achten op weg naar de start van het brevet in Boekelo.
Wolken en enkele zonnestralen wisselden elkaar direct al af, maar Petra wilde vooral de kant van het mooie weer zien.
Toen wij bij Café De Buren aankwamen stonden er al heel wat fietsers klaar om aan de tocht te beginnen. De stempelkaarten werden uitgedeeld en ieder maakte zich op zijn manier klaar voor de start van de tocht.
Petra had inmiddels onze ligfietsvrienden Hayco en Hanneke gevonden. Zij had namelijk met hen afgesproken om samen leuke dingen te doen terwijl ik onderweg was.
Om klokslag negen uur mochten we vertrekken en ik kon direct in het voorste groepje van start.
De eerste vier kilometer ging over de weg waar ik net gereden had om bij de start te komen.
Er was voor de hele dag regen en wind voorspeld en dat was direct al te merken.
Niet lang na de start reden we al met een groepje velomobielen op kop, omdat wij veel minder last van de wind hadden dan de bukfietsers.
Maar ook de diverse velonauten reden ieder hun eigen tempo en daardoor reed ik al snel alleen.
Daardoor kon ik dan wel mooi mijn eigen tempo bepalen en lekker opschieten.
Onderweg kwam ik veel bekende plekken tegen, waaronder als eerste het hotel op de Herikerberg.
En in Deventer de kerk voor de bocht naar de brug over de IJssel.
Op de brug neem ik even de tijd om een plaatje van de stad te schieten en aan de overkant volg ik een kilometer of vier de dijk.
Daarna gaat de route westwaarts over de noordelijke helft van de Veluwe.
De routemaker heeft schitterende wegen uitgezocht met voornamelijk asfalt, maar ook langs hele mooie plekken.
Ik merk wel dat het hier niet geheel vlak is, maar dat deert met uitzicht op bos en heide niet.
Bij Vierhouten kom ik langs alweer een bekend hotel.
En in Harderwijk slaan we na molen De Hoop linksaf de Flevopolder in.
Hier laat de wind zich meer gelden en op de Knardijk moet ik mijn handen echt stevig aan mijn stuur houden.
De doorgang in de sluis van de Hoge Vaart lijkt smal, maar de DF past er toch goed doorheen.
Na 120 km kom ik bij de eerste stempelpost en hier kan ik mijn fiets mooi verankeren aan het hetwerk.
Ik ben dan precies vier uur onderweg en gun mezelf een half uur rust en koffie met appeltaart.
Aan de ander kant van de A6 kom ik weer op de Knardijk en kruis ik de sluis van de Lage Vaart.
Dan ben ik eindelijk bij de Oostvaardersplassen en volgt een rondje om het natuurgebied.
Helaas is het dan gaan regen en valt het uitzicht over het natuurgeied tegen.
Op de Oostvaardersdijk blaast de wind recht van voren op de neus van mijn fiets en kan ik niet harder dan 22 tot 25 km/uur rijden. Dit blijkt nog mee te vallen, want van een groep snelle wielrenners hoor ik later dat zij maar tot de 17 km/uur kwamen.
Oostwaarts volgt dan eerst een lang traject met de wind schuin van achteren en die wind blaast mij terug naar de Veluwe, waar ik bij Putten weer de bossen in fiets.
Het is dan inmiddels weer droog en dat bijft het ook de rest van de dag.
Bij Putten is het nog vroeg dus ik kies de route recht door het bos en hoef slechts enkele afgewaaide takken te omzeilen
Na de bossen kom ik langs een bekende chinees in de Harskamp en even later bij de stempelpost in Otterlo.
Ik heb dan 207 km gefiets en ben zeven en half uur onderweg.
Ook hier gun ik mezelf weer een half uur rust en ditmaal nuttig ik daar een cola en bospaddestoelensoep bij.
Op ongeveer 20 km vanaf mijn pauzeplek kom ik bij de toegangsweg naar de Posbank.
De week tevoren had ik zo mijn twijfels over deze extra uitdaging, maar ik ga hem toch aan.
Langzaam kruip ik met mijn DF de hellingen op en wordt dan beloond met heel mooie uitzichten die in het schemer van de avond niet op een foto zijn vast te leggen.
Na de heuvels volgt een stukje langs de IJssel en een oversteek bij Zutphen.
Kort daarna rij ik Vorden binnen en moet ik een derde stempel zien te bemachtigen.
Ik stap de Herberg in de Dorpstraat binnen en heb zo'n idee dat ik daar ook wel eens eerder ben geweest.
Aan de bar krijg ik de begeerde aantekening op mij stempelkaart.
Ik neem hier nog een bak koffie en kom al met al een kwartier bij van de beklimming van de Posbank.
Inmiddels is het wel echt donker geworden en moet ik de laatste 44 km met licht aan rijden.
De route volgt dan ook nog veelal wegen zonder straatverlichting en ik knal beide koplampen van de DF aan om de gehele weg in de schijnwerpers te kunnen zetten.
Door het donker en de vermoeidheid gaat het dan niet zo snel meer en over de laatste 44 km doe ik nog 1 uur en 40 minuten.
Na 12:20 uur ben ik weer bij De Buren in Boekelo en lever ik mijn stempelkaart in.
Petra is daar voor de gezelligheid ook weer heen gekomen en samen drinken we nog wat.
Ik hoor dat zij ook een leuke dag heeft gehad en dus hebben we ons allebei prima vermaakt.
Daarna fietsen we kalm aan naar ons logeeradres waar we na een kop thee snel het bed in duiken.
Na een lange nacht ben ik de volgende ochtend weer redelijk bijgekomen.
We worden in de watten gelegd met een uitstekend ontbijt en keren dan huiswaarts.
Al met al kijken we weer terug op een leuk en geslaagd weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten