Afgelopen weekend was een heerlijk lang weekend van wel 4 dagen.
Het begon met Goede Vrijdag, dag waarop het Paastreffen in Otterlo startte.
Petra had plannen gemaakt om daar twee nachten te slapen en ik mocht haar wegbrengen.
Na aankomst op de camping heb ik haar geholpen met opzetten van de tent.
Daarna kon ik wat kletsen met bekenden en aansluiten bij de pastamaaltijd.
Het was leuk en gezellig op het treffen, maar 's avonds rond half elf moest ik weer naar huis.
Op zaterdagsavonds stond de start van mijn uitdaging gepland en daar wilde ik me in alle rust goed op voorbereiden.
Na een nacht met extra uren slaap ben ik alle spullen gaan verzamelen die ik dacht nodig te hebben om het 400 km brevet vanuit Amsterdam te kunnen rijden.
Eind van de middag stond de auto met aanhanger gereed om af te reizen naar de start.
Op IJburg vond ik al snel een dubbele parkeerplek waar ik bovendien ook nog gratis mocht staan.
Bij de start in Madmen Bicycle Café haalde ik mijn startkaart en kreeg ik een kop koffie.
Enkele ogenblikken later stapte ook mijn fietsmaatje binnen.
Verleden jaar hadden we met succes een groot deel van het BRM400 samen gereden en dit jaar wilden we dat allebei ook wel weer.
Tijdens het wachten op het startsein werd het allengs drukker en om 20:00 uur begonnen we met 124 fanatiekelingen aan de tocht.
Na de eerste 100 meter rijden we al een andere weg dan de route aangaf, maar via de IJburglaan kwamen de al snel weer op de track.
Het eerste deel van de tocht ging door Durgerdam naar de dijk langs het Markermeer.
Hier lag een fietspad op de dijk en een weg onder de dijk.
Ik had bedacht dat onderlangs veel makkelijker was en dus volgden wij de weg.
Menig ander fietser reed wel bovenop, maar de één na de ander kwam naar beneden om uit de wind te geraken.
Op de Zeedijk voor Monnickendam vingen we de laatste zonnestralen.
Even later was er slechts een rode gloed aan de horizon en snel daarna was het donker.
In Enkhuizen moesten we onze eerste controlebewijs bemachtigen.
Dit combineerden we gelijk maar met koffie, cola en appeltaart.
Ook net na Enkhuizen had ik een optie gevonden onderaan de dijk te kunnen fietsen.
Verleden jaar reden we hier bovenop en konden met moeite andere fietsers passeren.
De weg onderlangs bleek een goede keuze en we schoten hier goed op.
Om één uur 's nachts reden we Den Helder binnen er hier lag de opdracht wederom bewijs van passage te verzamelen.
Poserend voor het plaatsnaambord werd dit een overtuigende foto.
In het uiterste noorden draaiden om om Land's End en stopten we even voor een uniek schouwspel.
De vuurtoren stond in volle glorie in de maneschijn en er viel een betoverend licht over de omgeving.
De volgende 100 km fietsen we vol licht en geholpen door de maan door de duinen.
In het donker hebben we eigenlijk geen idee van waar we zijn, maar we ruiken bollenvelden met hyacinten en zien zo af en toe een naambord.
Om twee uur komen we door een dorp waar nog rumoer op het plein is.
De TAV is nog open en we pakken daar nog een rustpauze.
Bij navraag blijkt dat we in Callantsoog zijn.
Verderop in de nacht steken we het Noordzeekanaal over met de pont bij Velzen.
Kort daarna volgt de beklimming van het Kopje van Bloemendaal en kan ik ook weer eens het kleine voorblad van de DF gebruiken.
Bij Noordwijk verlaten we de kust en fietsen we op zo'n drie kilometer van de zee naar Den Haag.
Tijdens de zonsopkomst kunnen we de bollenvelden niet alleen ruiken maar ook zien.
Dan komen via een naar ons idee wat ongemakkelijke route in de stad en slingeren we naar Scheveningen.
Het Kurhuis lonkt maar een straat eerder slaan we alweer af.
In Scheveningen pauzeren we bij een oom en tante van mij.
Zij waren wel verrast dat ze op eerste Paasdag vroeg op moesten, maar vonden het ook leuk om ons te ontvangen.
We worden verwend met koffie, fris en vers gebakken broodjes.
Het doet ons goed een uur te kunnen rusten en rond negen uur gaan we op voor de laatste 125 kilometer.
We fietsen fietsen de wijk uit, maar mijn GPS geeft dat niet aan.
Om een of andere reden kan hij geen satellieten vinden en de Garmin van Eva heeft hetzelfde probleem.
Gelukkig heeft zij ook de route in haar telefoon en daarmee komen we weer op de juiste weg.
Pas kilometers verder op krijgt mijn GPS weer ontvangst, maar door de storing mis ik de tracklog.
Na een nacht fietsen zonder slaap valt het laatste traject zwaar.
Mijn onbekendheid in het Westland, vele oversteken en stoplichten vergen veel energie.
We krijgen rond half twee een aantekening op onze stempelkaart bij Hé Pannenkoek.
Helaas vergeet ik door de vermoeidheid om foto's te maken.
Pas bij Delft komen we weer op voor mij bekend terrein.
In Hazerswoude-dorp ploffen we nog even neer op het terras 'Gewoon bij Winny'.
Daarna volgen Boskoop, Bodegraven, De Meije en Woerdense Verlaat.
Bij Breukelen moeten we onze laatste controlepost bezoeken.
Bij de McDonald's wordt onze kaart afgetekend en krijg ik een ijsje 😃.
Vanaf de Mac koersen we nog 25 kilometer langs het Amsterdam-Rijnkanaal en dan zijn we rond.
We zijn om 15:20 in Madmen Bicycle Café.
We laten bonnetjes en foto's zien ter bewijs van de voltooiing van het BRM400 en krijgen een 'volbracht' aantekening op onze stempelkaarten.
Over een week of twee zal ook deze afstand gehomologeerd zijn voor PBP.
Na een kop koffie in het café nemen Eva en ik afscheid en gaan we ieders ons weegs naar huis.
Voorzichtig stuur ik naar Gouda en met hulp van Petra laad ik de auto en Wind leeg.
Gelukkig is zij ook al thuis na haar mooie fietstocht vanuit Otterlo.
Dan mag ik neerploffen en even niets meer doen.
Uiteindelijk kwam mij fietsteller op 409 km en was ik 19:20 uur onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten