Kerst en Oliebollentocht

Op donderdag 24 december begin ik aan een 6 daagse trip door Nederland.

Het is grijs bewolkt en er staat stevige zuidelijke wind.

Ik heb één uitrusting met nette kerstkleding en één met fietskleding klaar staan.

Petra haar ouders zijn om 10 uur bij ons en we drinken koffie terwijl een bui overtrekt.

De ene helft van mijn bepakking en Petra verdwijnen in de auto.

Mijn fietsuitrusting gaat om wegwaaien te voorkomen als ballast mee in de Quest.

Om half elf is het droog en verlaat ik Gouda.

Ik heb een snelle route langs grote waterwegen uitgezet.

Om bij de eerste rivier te komen doorkruis ik de Lopikerwaard via Oudewater en Uitweg.

Nabij de Lekbrug van Vianen kom ik op de dijk langs de Lek.

Via de brug steek ik over en kom ik op de zuidelijke oever.

Door de kronkels in de dijk trekt en duwt de wind afwisselend van opzij en achter.

Door de extra stuwing klimt mijn snelheid makkelijk tot 40 km/uur.

Zo schiet het lekker op en om half een ben ik al bij het Amsterdam Rijnkanaal.

Ondertussen heb ik wel trek en speur ik naar een geschikte stopplek.

Bij het gemaal H.A.van Beuningen kan ik achter de opstal uit de wind staan.

Ik peuzel mijn boterhammen op en maak een praatje met TukTuk'ers.

Zij hebben een puzzelrit via fietsknooppunten en zijn enigszins de weg kwijt.

Ik kijk even mee op hun kaart en ga dan weer verder zuidwaarts.

Via een steile helling in IJzendoorn kom ik op de Waaldijk.

Deze dijk volg ik zo'n 30 km en dan ben ik bij Nijmegen.

Mijn route slingert door de nieuwe uiterwaarden naar de Waalbrug.

De nieuwe fietsopgang heeft nog geen goede toerit.

Onderaan de helling moet ik vanuit stilstand en in verkeerde versnelling omhoog.

Het lukt maar net aan om de Quest boven te krijgen.

Na passage van de Waalbrug fiets ik op het Keizer Traianusplein af.

Door alle afslagen raak ik het spoor bijster, uiteindelijk kom ik op de Berg en Dalseweg.

Deze volg ik nog een paar kilometer en om half drie ben ik bij hotel Erica.

Ik stal mijn fiets op het tapijt in de fietsenberging en ga genieten van de kerstverwendagen.

Tijdens het verblijf krijgen we heerlijke maaltijden voorgeschoteld.

Op vrijdag gaan we naar het kerstcircus en op zaterdag wandelen door bos en Nijmegen.

Zondagochtend biets ik in het hotel wat extra broodjes voor mijn volgende etappe.

Vanuit het hotel fiets ik verder naar het oosten en Petra en haar ouders gaan huiswaarts.

Ik speer de Duivelsberg af en rol Duitsland in.

Door mooi natuurgebied kom ik bij de hangbrug over de Rijn bij Emmerich.

Hier steek ik over en rij ik bij 's-Heerenberg weer Nederland in.

De makkelijk doorrijden route van de Fietsersbond leidt me langs doorgaande wegen.

Het is leuk om door een gebied te fietsen dat ik goed ken van eerdere vakanties.

Bij Haarlo begint het wat te miezeren en bij Neede regent het.

Ik mis hier een afslag en besluit dan maar even te schuilen bij een tankstation.

Vanaf Neede rij ik 35 km onder een grijs wolkendek naar het noordoosten.

In Oldenzaal haal ik nog wat proviand voor de komende dag.

En om half vier verwelkomd Theo mij bij het scoutinggebouw in Rossum.

Even later arriveren ook anderen en uiteindelijk zijn we met ongeveer 20 personen.

Het onderkomen is echt Twents en voor mens en fiets is binnen plaats.

Er is een garage, heerlijke douche, complete keuken, verblijfsruimte en slaapzaal.

Frank maakt hutspot met worst en hoewel ik niet van wortels hou gaat dit er toch goed in.

Na het eten kijken we fietsen en gaan fietsverhalen over en weer.

In de slaapzaal is het rumoerig maar met oordopjes in kan ik wel slapen.

De maandag begint met een eigen ontbijt en korte rit naar de start van de Oliebollentocht.

In Lattrop staan bijna 100 velomobielen klaar voor deelname aan de tocht.

Peter de Rond heeft verschillende tracks gemaakt waaruit gekozen kan worden.

Een prima keuze, want de groepen blijven hierdoor overzichtelijk op de weg.

Ik besluit te starten met de klimroute. Het klimmen valt mee, de afdalingen zijn geweldig.

Net over de grens krijgen we koffie en koek in de Gaststätte Zum Lonsberg.

Op de parkeerplaats bekijken we in het zonnetje bijzonder en nieuwe velo's.

Ik spot een fiets van met vilten ombouw en de nieuwe Quattrovelo van Velomobiel.

Even verderop staat de fiets van mijn dromen... een vanille DF.

Na verorberen van ontvangen versnaperingen en eigen broodjes is het tijd voor de tweede helft van de Oliebollentocht.

Voor dit deel zet ik de makkelijke route van Peter aan in mijn GPS.

De sliert velo's is nu wel langer maar glijdt toch goed door het verkeer.

foto Henk Weisbeek

Vlak voor het einde van de route maak ik een omrit langs de supermarkt.

Douwe vergezeld me en houdt een oogje op mijn Quest.

Als we even later weer op de route komen, sluiten we aan achter de laatste rijders.

Even voor vieren zijn we terug in de Gasterij de Smid.

We krijgen erwtensoep met spek en warme oliebollen.

Met volle magen keren we daarna in het donker terug naar het scoutinggebouw.

We zijn om half zes terug, maar het voelt als half acht.

Iedereen lijkt uitgeblust en pas na een douche en uurtje komt er weer leven in de zaal.

Chips, nootjes, drank en verhalen vullen de avond tot bedtijd.

Na een tweede nacht met oordopjes gaat om zeven uur mijn wekker.

Ik sluip de zaal uit met toilettas en broodjes.

Beneden zitten nog wat vroege vogels en we ontbijten aan de bar.

Tegen de tijd dat ik ontbeten heb is alle volk wakker en kan ik verder inpakken.

Ik heb met Jan uit Barendrecht afgesproken samen te beginnen aan de terugreis.

Het is fijn samen in de schemering van de ochtend te fietsen.

De eerste 40 km rijden we met z'n tweeën, daarna gaan we ieder ons eigen tempo fietsen.

Ik passeer Almelo, Holten en Deventer en stop in Apeldoorn bij een tante.

Ze verwent me met koffie, chocotruffels en kerstbrood. Het is een gezellige stop.

Na een goed uur kruip ik weer in mijn Quest voor de verdere reis naar huis.

Ik fiets door de bossen tot bij de Harskamp, bekend van oude Paastreffens.

En door Barneveld en Scherpenzeel naar Woudenberg, bekend van huidige Paastreffens.

Vandaar af is de route voor mij gesneden koek.

De Piramide over en dan via Zeist, Nieuwegein, Montfoort en Oudewater naar Gouda.

Bij Montfoort meen ik nog een Quest toeter te horen, maar ik kan geen velo ontdekken.

Later blijkt uit een mail van Jan dat ik hem op 200 meter of 10 seconden heb gemist.

Jammer want anders hadden we nog een stukje samen kunnen rijden.

Nu fiets ik alleen het laatste stuk de zonsondergang tegemoet bij de Twaalfmorgen.

Om even over vieren ben ik weer thuis

Mooi voor het donker en voldaan van het fietsen.

Statistieken:

24/12: 109 km / 4.05 uur onderweg

27/12: 118 km / 5.01 uur onderweg

28/12: 118 km / 8.15 uur onderweg

29/12: 183 km / 7.55 uur onderweg

Totaal: 528 km