Na vele opeenvolgende stormachtige zondagen hebben we eindelijk weer
een mooie zondag.
Na een stormachtige nacht is de wind volledig gaan liggen en zijn de
omstandigheden ideaal voor een rondje door de duinen.
Om even voor tienen rijdt Douwe zijn Quest naast ons huis. Mijn fiets
staat ook al startklaar.
Ik trek nog snel mijn fietsschoenen en vest aan en dan gaan we op pad.
De eerste 25 km volgen we de A12. Op het parallel liggend fietspad heb
je weinig last van de voorbijrazende auto’s en is het lekker doorrijden op
lange rechte stukken.
Bij Leidschenveen draaien we het binnenland in voor een doorsteek naar
de kust.
Ik heb voor de afwisseling de route over de Stompwijkseweg getekend,
maar dat blijkt een heel foute keuze. De weg lijkt al 30 jaar niet onderhouden
en de klinkers liggen schots en scheef.
Nu snap ik gelijk waarom de brevetrijders uit Zoetermeer hier direct
het pad langs de Vliet kiezen.
We schampen Voorschoten, kruizen Wassenaar en fietsen via de Wassenaarseslag
bergop de duinen tegemoet. In eerste stuk fietspad door de duinen liggen nog
een paar wasbordjes, maar daarna rollen we over strak asfalt. Het klimmen en
dalen is wat zwaarder dan rijden in de vlakke polder.
Ondertussen is wel de zon achter de wolken vandaan gekropen en worden
we verblijd door prachtige duin- en zeezichten.
We rijden rustig noordwaarts en stoppen even over twaalven in de
Hoofdstraat van Noordwijk.
Van achter het raam van café Mainstreet worden we begroet door Sjoerd
en Erwin.
Ik had de mannen getipt over ons Velorondje en daar zijn ze spontaan op
ingesprongen.
We drinken met z’n vieren een bakkie en fietsen even later in een
sliert van vier Velo’s door de volgende duinenpartij.
In mijn route is een optie voor een routeverkorting opgenomen, maar we
kiezen er voor de lange versie te volgen. Deze voert ons verder noordwaarts en
leidt ons naar de hellingen van het Kopje van Bloemendaal. Met de nodige
inspanning komen we er bovenop. We laten ons de berg weer afrollen en in
Santpoort hijgen we even uit.
Via Spaarndam en Vijfhuizen komen we in Hoofddorp. Hier gidst Sjoerd
ons over het oude Floriadeterrein naar zijn huis voor een korte stop met een
kop koffie.
We zijn nu van mijn route af, maar Sjoerd is zo aardig ons weer even op
weg te helpen.
Hij fietst voor totdat ik weer op bekend terrein ben en de verdere weg
terug een makkie moet zijn.
We komen bij de Ringvaart en hier zouden we de brug bij Leimuiden
moeten pakken.
Ik laat me echter verwarren door het navigatievoorstel van mijn GPS en
stuur naar Oude Wetering.
Helaas weet de GPS niet dat de pont uit de vaart is op zondag en moeten
wij verder rechtdoor.
Via een wel heel fraaie polderweg komen we weer op mijn oorspronkelijke
route en die pakken we op om verder verrassingen te voorkomen. Ondertussen is
het alleen wel donker geworden en fietsen we met al het licht dat we hebben op
vol vermogen. Dat wil zeggen met heel veel licht en niet te hoge snelheid.
Vanaf Koudekerk aan de Rijn blijven we op de fietspaden om zo veilig
mogelijk huiswaarts te sturen.
Achterlangs Boskoop en via Waddinxveen komen we in onze bekende polder
en via de Bloemendaalse weg trappen we rustig uit naar ons eindpunt.
Moe maar voldaan controleren we onze tellers. Op alle meters staat 156
km.
Het was een prachtige tocht, maar rijden door de duinen is toch weer eens heel wat anders dan door de polder.
BeantwoordenVerwijderenO ja, tussen Noordwijk en Zandvoort zagen we ook nog een aantal herten!